نتایج بررسی وضعیت ذخایر دریایی میگو در دو دهه اخیر نشان می دهد که میزان ذخایر دریایی میگوهای تجاری خلیج فارس و دریای عمان محدود بوده و در حال حاضر با حداکثر توان بهره برداری می گردد.  اصلاح ساختار مدیریت بهره برداری و تغییر نگاه ازمنافع کوتاه مدت به بلند مدت، همراه با تغییر سیاست های بهره برداری از وضعیت فعلی به حق السهمی، توجه به پایداری صید بجای ایجاد اشتغال فصلی و اجرای دقیق دستورالعمل های صید مسئولانه، بهبود شیوه های صید و استاندارد نمودن ابزار آلات صیادی، حفاظت از نوزادگاه ها و مناطق حساس زیستگاهی، توسعه زیستگاه های مصنوعی، کنترل آلاینده های زیست محیطی، ارتقاء دانش و آگاهی بهره برداران می تواند فشار بر ذخایر را کاهش داده و زمینه بهره برداری پایدار از ذخایر را ایجاد نماید. بنابراین با توجه به محدودیت ذخایر طبیعی در دریاها، افزایش جمعیت جهان و نیاز روز افزون به غذا و تامین امنیت غذایی جامعه، بهبود روش های تکثیر و پرورش و ایجاد تنوع در گونه های پرورشی از عوامل موثر در توسعه پایدار صنعت میگوی جهان و باعث کاهش فشار بر ذخایر طبیعی می گردد.

بررسی وضعیت موجود صنعت پرورش میگو در ایران و تجلیل مسایل و محدودیت های آن نشان میدهد که بایستی همه حلقه های زنجیره تولید را برای دستیابی به هدف اصلی تولید اقتصادی میگوی پرورشی در نظر گرفت. با اینحال موضوع فروش و بازاریابی محصول که آخرین حلقه زنجیره تولید محسوب می گردد، بایستی به عنوان مهمترین هدف و مسئله محوری در توسعه صنعت میگوی پرورشی مورد توجه ویژه قرار گیرد. با نوجه به شرایط اقتصادی جهان و رقابت های شدید در عرصه بین المللی، توجه به بازار داخلی از راهکار های مهم در توسعه این صنعت است. ارتقاء مدیریت تولید، ساخت جیره های مناسب، تغذیه و رعایت استانداردهای بهداشتی و پیشگیری از بیماریها می تواند شرایط لازم را برای رشدو پایداری صنعت میگوی پرورشی کشور فراهم نماید.