سنجش میزان فلزات سنگین نیکل، سرب و کادمیوم در بافت عضله میگوی سرتیز(Metapenaeus affinis) اروند رود
کد مقاله : 1022-4THSNC
نویسندگان:
مریم احمدمرادی *1، احمد سواری2، مریم عرب3
1خرمشهر- کوی نیرو موسسه غیرانتفاعی اروندان
2گروه زیست دریا دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
3دانشجوی گروه زیست شناسی
چکیده مقاله:
به منظور سنجش فلزات سنگین نیکل، سرب و کادمیوم در بافت عضله میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) بومی استان خوزستان، 40 عدد نمونه (در دو اندازه کوچک و بزرگ) در بهمن‏ماه 1396 از نواحی مختلف اروندرود صید شد. پس از زیست‏سنجی و آماده‏سازی بافت عضله، استخراج فلزات با روش هضم اسیدی انجام و جهت سنجش فلزات مذکور از دستگاه جذب اتمی استفاده گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین مقدار نیکل، سرب و کادمیوم در میگوی ریز به ترتیب 08/0، 49/0 و 03/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک و در میگوی درشت به ترتیب 14/0، 74/0 و 04/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده است که تفاوت معنی‏داری بین آن‏ها مشاهده شد(05/0 ˂p). فلز سرب و کادمیوم در هر دو میگوی ریز و درشت به ترتیب بیشترین و کمترین غلظت را در بین نمونه‏های تحت بررسی داشتند. مقایسه نتایج با حد مجاز تعیین شده سازمان بهداشت جهانی، انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا، سازمان خواروبار جهانی و سازمان غذا و داروی آمریکا نشان داد که تمامی فلزات تحت بررسی کمتر از حد مجاز بوده است و بنابراین مصرف میگوی سرتیز برای سلامت انسان خطرناک نمی‏باشد، لیکن به دلیل توسعه منابع گوناگون در منطقه، پایش زیستی منطقه اروندرود توصیه می‏گردد.
کلیدواژه ها:
جذب اتمی، میگوی سرتیز، خوزستان، فلزات سنگین
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است