خشک کردن لایه نازک کابینی، انجمادی و آفتابی میگو(parapenaeopsis stylifera)و بررسی خواص فیزیکو شیمیایی و میکروبی آن
کد مقاله : 1023-4THSNC (R1)
نویسندگان:
بهار شوکت *1، مرضیه موسوی نسب2، محمد جواد عظیمی2
1۷۱۸۴۷۱۴۴۳۳
2دانشگاه شیراز
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف مطالعه اثر روش های مختلف خشک کردن بر ویژگی های کیفی میگو انجام شد.در این پژوهش میگوی تازه توسط خشک کن کابینتی در سه دمای 30 و 70 و 100 درجه ی سلسیوس خشک شده و شرایط بهینه ی خشک کردن با بررسی چروکیدگی، آبگیری مجدد و رنگ به دست آمد. سپس ویژگی های کیفی میگوی خشک شده با خشک کن کابینتی تحت شرایط بهینه با خشک کن آفتابی و خشک کن تصعیدی مقایسه شد.نتایج نشان داد که شرایط بهینه خشک کردن در خشک کن کابینتی در دمای 100 درجه سلسیوس می باشد. بررسی شاخص های کیفی میگو مانند چروکیدگی، آبگیری مجدد، رنگ، میزان اکسیداسیون خاصیت آنتی اکسیدانی و حلالیت پروتئین نشان داد که در بین روش های مختلف، خشک کردن تصعیدی بهترین نتایج را به خود اختصاص داد. تنها در مورد ارزیابی حسی، بوی نمونه های خشک شده در خشک کن تصعیدی امتیازات پایینی کسب کردند که می تواند به دلیل ماهیت این روش خشک کردن و عدم دریافت حرارت باشد.فرآوری مهمترین عنصر در بازاریابی و صید میگو است.انتخاب تکنولوژی فرآوری در صنعت فرآوری میگو در صادرات و کشور های وارد کننده حائز اهمیت است.خشک کردن میگو یکی از روش های نگهداری است که ضمن افزایش مدت زمان نگهداری ،منجر به تولید محصولی متنوع و با کاربرد های متفاوت،از مصرف به عنوان تنقلات تا کاربرد به عنوان یکی از اجزای اصلی غذا ها می گردد.
کلیدواژه ها:
خشک کن کابینتی، خشک کن تصعیدی، خشک کن آفتابی، ویژگی های کیفی میگو
وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است