| استرپتوکوکوس؛ تهدیدی برای استخرهای دو منظوره میگو وانامی و ماهی قزل آلا |
| کد مقاله : 1028-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
سید مرتضی حسینی *1، بهروز قره وی2، عبدالله حق پناه3، نیاز محمد کر4 1گرگان. بلوار شهید شکاری. مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی 2کارشناس مرکزتحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی (گرگان) 3کراشناس مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان ابهای داخلی (گرگان) 4کارشناس مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی |
| چکیده مقاله: |
| با توجه به سرد شدن آب در نیمه دوم سال در سایت میگوی گمیشان، پرورش دهندگان و دست اندرکاران شیلات اقدام به برداشت دوبار در سال با پرورش ماهی قزل آلا می‌نمایند. برای این امر بایستی از اواسط آبان ماه بعد از صید میگو ذخیره سازی ماهی قزل آلا شروع و تا اواسط اسفند و گاهی تا فروردین ادامه یابد. این امر با توجه به اشتغال‌زایی و افزایش سودآوری استخرها، خوب بنظر می‌رسد. اما باکتری استرپتوکوکوس در آمریکا از یکی از مزارع پرورشی میگو به عنوان عامل بیماریزای نوپدید (جدید) در میگوی وانامی شناسایی شده که می‌تواند به مدت یک ماه در آب و 6 ماه در لجن زنده بماند و در عرض 3 تا 5 روز تلفاتی حدود 80 تا 100 درصد ایجاد نماید. این بیماری اولین بیماری مشترک بین میگو و قزل آلا معرفی شده است. در حال حاضر بیماری استرپتوکوکوزیس در مزارع کشور شیوع دارد. با توجه به اینکه پرورش ماهی قزل آلا دراستخرهای پرورش ماهی در نیمه دوم سال از آبان تا اسفند طول می‌کشد، فرصت خشک شدن بستر استخر فراهم نمی‌شود و لجن حاصل از پرورش ماهی نیز روی لجن حاصل پرورش میگو انباشته می‌شود که وضعیت بستر استخر را برای دوره بعدی خراب می‌کند. در نتیجه تولید سال به سال بدتر خواهد شد. همچنین احتمال انتقال باکتری استرپتوکوکوس با وجود مراقبت‌های شدید بهداشتی از طرف برخی پرورش دهندگان بصورت ناآگاهانه وجود دارد. این امر مشکلات سایت میگو شمال که منبع تامین میگوی مولد کشور می باشد، را با چالشی جدی روبرو می‌کند. |
| کلیدواژه ها: |
| میگو، قزل آلا، بیماری، استرپتوکوکوس |
| وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
