تاثیرات استفاده دارو در مزارع تکثیر و پرورش میگو بر موجودات فیتوپلانکتونی |
کد مقاله : 1033-4THSNC |
نویسندگان: |
حسین قاسمی1، صدرا درویش نژاد *2، آرش اکبرزاده3، مرتضی یوسف زادی4 1زیباشهر-خیابان خوارزمی9-نبش تقاطع-سمتچپ- اولین زنگ 2شهرک پیامبر اعظم- مجتمع بعثت 3گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران 4گروه زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران. |
چکیده مقاله: |
در سالهای گذشته، داروها توجه بیشتری را به خاطر اثر آنها بر محیط زیست و ایجاد یک اثر بیولوژیکی پایدار در آب به خود جلب کرده است. ریزجلبکها از اهمیت ویژهای برای اکوسیستمهای آبزی برخوردار میباشند، زیرا آنها به طور گسترده در آبزی پرورش مورد استفاده قرار میگیرند. از آن جایی که مواد دارویی از جمله هورمونها و آنتیبیوتیکها در حوزه آبزیپروری مورد استفاده قرار میگیرند. ورود این نوع داروها نگرانی خاصی برای اکوسیستمهای طبیعی از جمله برای موجودات غیرهدف مانند فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونهای مورد استفاده به وجود آورد. از آنجایی که مزارع تکثیر و پرورش میگو به عنوان عامل اصلی آلوده کننده آبها نیستند، با توجه به دادهای جمعآوری شده در تحقیقات انجام شده تغییرات بسیار کم نیز در افزایش داروها در رشد و دوره زندگی آبزیان به ویژه فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها در حضور دارو مشاهده میشود. تحریک رشد در پایینترین غلظت آزمایش شده نشان میدهد. با این حال، بر اساس توابع و مکانیسم عمل درمانی، گروههای خاصی از داروها هستند که حتی در غلظتهای چند نانوگرم در هر لیتر، و به ویژه تحت شرایط خاص، یک ریسک برای موجودات غیرهدف ایجاد میکنند. همچنین برای بهبود دانش در مورد خطرات این ترکیبات به گونههای آبزی، مطالعات بیشتری باید صورت پذیرد. |
کلیدواژه ها: |
دارو، مزارع تکثیر و پرورش، فیتوپلانکتون، میگو. |
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |