اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی میگوی پاسفیدغربی (Litopenaeus vannamei)
کد مقاله : 1045-4THSNC
نویسندگان:
نعیم پورمحمد1، وحید یاوری1، سید محمد موسوی *2، محمد ذاکری1
1گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
2خرمشهر، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، دانشکده منابع طبیعی دریا، گروه شیلات
چکیده مقاله:
در این مطالعه، اثر سطوح مختلف پروتئین جیره‌ی غذایی (25، 35 و 45 درصد) بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی میگوی پاسفیدغربی (Litopenaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 324 قطعه میگوی پاسفیدغربی (با میانگین وزنی 18/0 ± 55/5 گرم) به طور تصادفی در 27 مخزن توزیع شدند. در این آزمایش میگوها به مدت 56 روز با جیره‌های غذایی ساخته ‌شده تغذیه شدند. در پایان دوره‌ی آزمایش، 24 ساعت قبل از نمونه‌گیری غذادهی متوقف شد و از هر تکرار 3 قطعه میگو (از هر تیمار 9 نمونه) به‌ طور تصادفی جدا گردید. پس ‌از آن هپاتوپانکراس و بافت عضله‌ی هر میگو به ‌طور جداگانه استخراج ‌شده و در ازت مایع، منجمد گردید و تا زمان آنالیز در دمای 80- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد و در پایان دوره‌ی آزمایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانتی کل (T-AOC)، سوپراکسیداز دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) بافت‌های هپاتوپانکراس و عضله اندازه‌گیری شد. براساس نتایج به‌ دست ‌آمده فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی میگوی پاسفیدغربی در سطوح مختلف پروتئین جیره‌ی غذایی اختلاف معنی‌داری داشت (05/0>P). به ‌طوری‌ که افزایش بیش از حد پروتئین جیره‌ی غذایی (45 درصد)، موجب استرس اکسیداتیو و افزایش سطح فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی گردید. بر این اساس افزایش بیش ‌از حد پروتئین جیره‌ی غذایی، می‌تواند باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد، بروز استرس اکسیداتیو و کاهش ایمنی در میگوی پاسفیدغربی گردد. در کل می‌توان گفت که سطح پروتئین 35 درصد، شرایط مناسبی برای پرورش میگوی پاسفیدغربی جوان می‌باشد.
کلیدواژه ها:
پروتئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی، میگوی پاسفیدغربی، Litopenaeus vannamei
وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است