| اثر استفاده از اسیدهای آلی و مکانیسم عمل آنها در تغذیه میگو |
| کد مقاله : 1071-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
آیدا جعفری صیادی * رشت، شهر صنعتی، خیابان صنعت یک، انتهای خیابان پردیس، پلاک 37 |
| چکیده مقاله: |
| نقش محرک های رشد آنتی بیوتیکی در تغدیه آبزیان و میگو به خوبی مشخص است. اما به دلیل ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در انسان و آسیب به محیط زیست، استفاده از آنها توسط اتحادیه اروپا منع شده است. بنابراین یافتن جایگزین مناسب به منظور بهبود عملکرد رشد و زنده مانی در آبزیان و میگو حائز اهمیت می باشد. اسیدیفایرها شامل اسیدهای آلی و نمک های آنها، یکی از این جایگزین ها بوده که می توانند رشد، مصرف خوراک و مقاومت در برابر بیماری را بهبود بخشند. اکثر اسیدهای آلی مورد استفاده در خوراک، صنعتی بوده و می تواند به صورت نمک پتاسیم، سدیم، کلسیم و غیره باشد. هر اسید آلی با توجه به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود، طیف فعالیت ضد میکروبی مخصوصی دارد. بنابراین استفاده از مخلوط آنها در پرورش آبزیان و میگو می تواند فعالیت ضد میکروبی بر علیه طیف گسترده تری از باکتری های بیماری زا داشته باشد. اسیدهای آلی از سه طریق اثر خود را نشان می دهند: اثر بر خوراک، دستگاه گوارش و متابولیسم. اسیدهایی مانند استیک، سیتریک، بنزوئیک، سوربیک و اسید لاکتیک معمولا برای کاهش pH خوراک یا آب برای محدود کردن رشد میکروبی استفاده می شوند. تحقیقات اخیر اثرات مفید اسیدهای آلی و نمک های آنها در تغذیه میگو را نشان داده اند که در این مقاله به برخی از آنها اشاره شده است. |
| کلیدواژه ها: |
| اسیدهای آلی، میگو، عملکرد رشد، زنده مانی |
| وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
