| نقش پروبیوتیک ها در تغذیه میگو |
| کد مقاله : 1073-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
امیر هادی پور * دانشگاه گیلان/ دانشکده کشاورزی/ رشت/گیلان/ایران |
| چکیده مقاله: |
| امروزه پرورش آبزیان از جمله میگو به عنوان منبع تامین پروتئین افزایش یافته است. از آنجا که ماهی و میگو مورد مصرف انسان قرار می گیرند، توجه به پیشگیری و کنترل بیماری در آنها دارای اهمیت فراوان است. به دلیل منع مصرف آنتی بیوتیک در پرورش آبزیان، محققان به دنبال جایگزین مناسب می باشند. پروبیوتیک ها میکروب های زنده هستند که از طریق بهبود تعادل میکروبی روده بر میزبان تاثیر گذاشته و منجر به بهبود میکرو فلور روده می گردند. اثر مفید پروبیوتیک از چند سویه باکتری نسبت به پروبیوتیک تشکیل شده از یک سویه باکتری بیشتر است. پروبیوتیک ها به عنوان بهترین جایگزین برای آنتی بیوتیک ها محسوب شده و با بهبود تعادل میکروبی روده و غالب شدن باکتری های مفید منجر به بهبود زنده مانی و عملکرد رشد می شوند. باکتری هایی که اکثرا به عنوان پروبیوتیک مورد استفاده قرار می گیرند متعلق به جنس Vibrio، Bacillus، Pseudomonas، Alteromonas و Thalassobacter بوده و باکتری های اسید لاکتیک و مخمر نیز رایج هستند. هنگامی که آبزیان در معرض یک پاتوژن قرار می گیرند، پروبیوتیک ها مکانیسم دفاعی ذاتی را تحریک کرده و زنده مانی را افزایش می دهند. برای استفاده موثر از پروبیوتیک ها، زمان بندی، مقدار، روش استفاده و شرایط فیزیولوژیکی باید با دقت مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله اثر پروبیوتیک ها در تغذیه میگو و مکانیسم عمل آنها بررسی شده است. |
| کلیدواژه ها: |
| پروبیوتیک ها، میگو، جمعیت میکروبی، عملکرد |
| وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
