| مطالعه مولکولی دو گروه مشابه مورفولوژیک میگوی ببری سبز در خلیج فارس با استفاده از نشانگرهای میتوکندیایی و هسته ای: شواهد ژنتیکی جهت معرفی گونه جدید |
| کد مقاله : 1076-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
محمد نظریان1، سیدحواد حسینی *2، سیما ضیا3، رویا علی زاده3، فریبا غلامی دشتی1، مریم سپرهم1، زهرا نوروزی1 1فارغ التحصیل دوره کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر. 2بوشهر، دانشگاه خلیج فارس، پژوهشکده خلیج فارس 3فارغ التحصیل دوره کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر. |
| چکیده مقاله: |
| میگوی ببری سبز، با نام علمی پنئوس سمی سولکاتوس (Penaeus semisulcatus)یکی از ارزشمند ترین آبزیان خلیج فارس است. این گونه، بیش از 90 درصد صید میگو در خلیج فارس را به خود اختصاص می دهد. این گونه در سرتاسر آب های گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان گسترش دارد، اما درمقایسه با خلیج فارس، اهمیت اقتصادی آن، قابل توجه نیست. دو گروه متفاوت مورفولوژیک از این گونه، در خلیج فارس زندگی می کنند که مهم ترین تفاوت های آن ها، در الگوی رنگ بندی بدن، آنتن شلاقی و اندازه است. گروه اول کوچک تر، معمولا رنگین تر و آنتن شلاقی به شکل مخطط است. در گروه دوم، بدن و آنتن شلاقی معمولا یک دست کرم رنگ و اندازه بزرگ تری دارند. در حال حاضر در جهان، اعضای گروه اول، به عنوان Penaeus semisulcatus معرفی می شوند، و پراکنش آن ها در اغلب مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری اقیانوس آرام و هند گزارش شده است. اولین مطالعه دقیق سیستماتیکی، در زمینه جمعیت های میگوی ببری سبز در شمال خلیج فارس، با استفاده از صفات میریستیک و مورفولوژیک و الگوی الکتروفورزی پروتئین های استخراج شده از بافت های مختلف بدن توسط دکتر متین فر گزارش گردید. ایشان براساس خصوصیات ریختی کاراپاس، اندام های جنسی نر و ماده، آنتن ها و همچنین اگوی الکتروفورزی پروتئین ها از بافت های مختلف، میگوهای گروه دوم را به نام علمی Penaeus semisulcatus persicus، به عنوان زیرگونه گروه اول، معرفی نمود. نظر به وجود گونه های پنهان در سخت پوستان، که فقط با استفاده از نشانگرهای مولکولی قابل تشخیص هستند، مقایسه مولکولی میان گونه و زیرگونه مذکور با استفاده از نشانگرهای مولکولی مورد توجه قرار گرفت. با استفاده از بیش از 17 نشانگر میتوکندریایی و 3 نشانگر هسته ای و تعیین توالی حدود 70000 نوکلئوتید ( از هر کدام حدود 35000 نوکلئوتید ) مشخص شد که گونه و زیرگونه مذکور تفاوت های ژنتیکی قابل توجهی با هم دارند، اما در مقایسه با سایر گونه های جنس Penaeus ، رابطه ژنتیکی نزدیک تری با هم دارند. از طرف دیگر داده های متعدد مولکولی تائید نمودند که این دو دارای تبادل ژنی نیستند، یعنی با هم دیگر جفت گیری نمی کنند. لذا می توان زیرگونه مذکور را به عنوان گونه جدیدی از جنس Penaeus معرفی نمود. لذا به پاسداشت نام خلیج فارس نام علمی Penaeus sinuspersicus برای آن انتخاب شد. |
| کلیدواژه ها: |
| میگوی ببری سبز، خلیج فارس، نشانگرهای هسته ای، نشانگرهای میتوکندریایی |
| وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
