| اهمیت ایمنی زیستی در پرورش میگو در استان هرمزگان |
| کد مقاله : 1078-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
محمدرضا زاهدی *1، حجت اله فروغی فرد2، کیومرث روحانی قادیکلائی3، سجاد پور مظفر4، فرشته سراجی5، مریم معزی6، عیسی عبدالعلیان1 1بلوار غدیر - نبش خور شیلات - پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان 2بندر عباس 3عضو هیات علمی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان 4کارشناس . ایستگاه تحقیقات نرمتنان . پژوهشکده اکولوزی خلیج فارس و دریای عمان 5بلوار ساحلی غدیر، خواجه عطا، صندوق پستی 1597-79145 کد پستی 93165-79167 6کارشناس ، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان |
| چکیده مقاله: |
| امروزه صنعت پرورش میگو به یکی از صنایع رایج ودرآمد زای شیلاتی تبدیل شده است ، بطوریکه سرمایه گذاران علاقه زیادی به ورود به این صنعت دارند.در کشور ایران نیز پرورش میگو در استانهای جنوبی و شمالی و بخصوص استان هرمزگان ،گسترش زیادی یافته است و مناطق جدیدی نیز جهت واگذاری در مراحل مطالعه،احداث و بهره داری قرار دارند. با توجه به گسترش مزارع پرورش میگو و مجاورت آنها با محیط های طبیعی ، امکان بروز بیماری و بخصوص بیماری های ویروسی وجود دارد. ایمنی زیستی یکی از راههای موثر در کنترل بیماری های ویروسی است. متاسفانه در استان هرمزگان هنوز برنامه دقیق و مدونی برای اجرای ایمنی زیستی اجرا نمی گردد و این می تواند زنگ خطری برای سرمایه های هنگفتی که در بخش پرورش میگو فعالیت دارند باشد. اجرای برنامه های ایمنی زیستی فقط می تواند با همکاری و آموزش مدیران مزارع وجدیت نهادهای دولتی اجرا گردد. از موارد مهم در اجرای برنامه ایمنی زیستی استفاده از مولدین عاری یا مقاوم به بیماری ، شناسنامه دار کردن مزارع پرورشی از پست لارو ذخیره شده،استفاده از غذاهای با کیفیت ، بررسی مداوم پست لاروها در مراکز تکثیر ، قرنطینه هر منطقه ، جلوگیری از ورود پست لاروها از سایر مناطق ، استفاده از پروبیوتیک های مناسب در استخرهای پرورشی و ضدعفونی وکنترل ورود و خروج افراد و تجهیزات به مزارع است.در این مقاله سعی خواهد برخی از موارد مهم اجرای برنامه ایمنی زیستی بیان گردد. |
| کلیدواژه ها: |
| ایمنی زیستی ، میگو ، بیماری ، هرمزگان |
| وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
