| تکثیر و رها سازی میگوی ببری سیاه (Penaeus monodon) به منظور باز سازی ذخایر در منطقه گواتر_چابهار |
| کد مقاله : 1080-4THSNC (R1) |
| نویسندگان: |
|
اشکان اژدری *1، محبعلی سیستانی2، علیرضا صوفی مقدم3، امیر فتوتی4 1بوشهر. کوی خواجه ها. پژوهشکده میگو 2مدیرکل ادراه کل شیلات آبهای داخلی استان سیستان و بلوچستان 3کارشناس آزمایشگاه زیستی 4کارشناس اداره کل میگو. معاونت آبزیان شیلات استان سیتان و بلوچستان_ چابهار |
| چکیده مقاله: |
| میگوی ببری سیاه یکی از گونه های مطلوب آبزی پرورش در کشورهای جنوب شرقی آسیا می باشد. این مقاله با هدف گذشته نگری قصد معرفی ظرفیت های موجود در کشور و فعالیت های انجام شده است که می تواند برای برنامه ریزان و سرمایه گذاران یک منبع اطلاعاتی باشد. اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان و مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور_چابهار برای اولین بار در سال 1378 از آبهای ساحلی استان موفق به جمع آوری میگوی ببری سیاه گردیدند. در سال های بعد نیز ضمن صید مولد مناسب تلاش های ناموفقی به منظور تکثیر مولدین صید شده انجام گردید تا اینکه در سال 1386 نیز تعداد 30 قطعه مولد با محدوده وزنی ۱۵۰ تا ۳۵۰ گرم و میانگین طولی ۳۱۰میلیمتر صید گردید . این میگوها در استخر های سرپوشیده خاکی در مزرعه آموزش ترویجی گواتر و با غذای مخصوص مولدین تغذیه گردیدند. در فصل بهار 87 با فراهم شدن شرایط دمایی آب در مرکز تکثیر مولدین به مراکز تکثیر فعال استان تحویل گردید؛ که در این میان تنها یک مرکز تکثیر که از خدمات کارشناسان تایلندی بهره می برد موفق به تکثیر این گونه با ارزش گردید. پست لارو های تولیدی پس از رسیدن به سن 15 روزگی در تاریخ 6/4/1387به استخر های مزرعه آموزش ترویجی گواتر انتقال و در آنجا ذخیره سازی گردیدند. وزن بچه میگو ها در 35 روزگی 3/3 گرم و در 50 روزگی4/5 گرم و در 60 روزگی زمان رها سازی 2/7 گرم بود. در تاریخ 6/6/1378 بچه میگو ها در سن60 روزگی با میانگین وزنی 2/7 گرم از استخر های پرورشی صید و در براین تانک هایی که مجهز به کپسولهای اکسیژن بودند و هوادهی می شدند به خور گواتر انتقال و پس از ادابتاسیون در دریا رهاسازی گردیدند. |
| کلیدواژه ها: |
| میگوی ببری سیاه، تکثیر، بازسازی ذخایر و چابهار |
| وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
