| روش ترکیبی استخراج DNA از بافت کهنه میگو به هدف تکثیر نشانگر مولکولی |
| کد مقاله : 1094-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
رعنا نیک پور *1، سیدحواد حسینی2، دارا باقری3 1بوشهر، خیابان دانشجو، خوابگاه کوثر4 2بوشهر، دانشگاه خلیج فارس، پژوهشکده خلیج فارس 3دانشگاه خلیج فارس |
| چکیده مقاله: |
| در بیش‌تر آزمایشگاه‌های معتبر دنیا آزمایش‌هایی برای جدا کردن DNA ژنومی باهدف تعیین توالی و شناسایی عملکرد ژن‌های آن انجام می‌شود. استخراج DNA ژنومی خالص، پایدار و باکیفیت و کمیت مناسب، اولین و مهم‌ترین گام در بسیاری از تحقیقات بیولوژیکی و ژنتیکی توالی یابی ژنومی، تعیین ژنوتیپ افراد و شناسایی موتاسیون ها است. پیشرفت در هر رشته علمی به در دسترس بودن تکنیک‌ها و روش‌های جدید و کارآمد در آن رشته بستگی دارد. در سال‌های گذشته روش‌های سلولی و مولکولی ارتقا پیدا کرده است. روش‌های مولکولی از قبیل تعیین توالی نقش مهمی در مطالعه ژنتیکی آبزیان دارند. یکی از این روش‌های سلولی و مولکولی تعیین توالی نشانگرها باهدف مطالعه روابط فیلوژنیک آبزیان است. هدف از این مطالعه بهینه سازی روش‌های استخراج DNA از بافت‌های کهنه میگو هست. باهدف تعیین کارایی این روش و اطمینان از کیفیت DNA استخراج شده بخشی ازتوالی ژن ND2 میگو ببری سبز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. نتایج نشان داد که DNA حاصل از این روش کیفیت لازم جهت واکنش PCR را داراست. عدم استفاده از نیتروژن مایع و پروتئیناز k از مهم‌ترین مزایای این روش است. به نظر می‌رسد استفاده از تکنیک جوشاندن در این روش، ضمن تخریب سریع‌تر بافت، عوامل ممانعت کننده PCR را احتمالاً حذف می‌کند. |
| کلیدواژه ها: |
| استخراج DNA، میگو، بافت کهنه، میگو |
| وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
