اهمیت منابع چربی در ترکیب جیره غذایی میگوی سفید غربی در شوری کم
کد مقاله : 1099-4THSNC (R1)
نویسندگان:
سمیرا مبارکی *1، وحید یگانه2، اشکان اژدری3، محمد علی نظاری4
1بوشهر- بهمنی- کوی خواجه ها- کوچه آتیه 1- پژوهشکده میگوی کشور
2پژوهشکده میگوی کشور
3بوشهر. کوی خواجه ها. پژوهشکده میگو
4بوشهر - بهمنی- کوی خواجه ها- پژوهشکده میگوی کشور
چکیده مقاله:
میگوی سفید غربی یکی از مهمترین گونه های پرورشی میگو در سراسر جهان است. امروزه پرورش میگوی وانامی در آبهای شور درون سرزمینی در حال ظهور و گسترش است که این امر به دلیل ویژگی خاص تحمل طیف وسیعی از شوری (50%-5/0 ) توسط این جانور می باشد. در شوری های مختلف، آبزی باید با نوسانات محیط سازگار شود که این امر از طریق یک پروسه تغییرات آنزیمی و با تنظیم فشار اسمزی انجام می شود. در حال حاضر با افزایش شوری آب های درون سرزمینی و عدم امکان کشت گیاهان به دلیل شور شدن آبهای سطحی و زیر زمینی تمایل مدیران سازمانهای مرتبط و صاحبان مزارع به پرورش آبزیان افزایش یافته است و در مناطق جنوبی کشور که بیشتر این مورد دیده می شود یکی از گونه های پیشنهادی میگوی سفید غربی است. عوامل مختلفی در طی سالهای اخیر سبب ارتقای مدیریت تولید، بهبود شرایط پرورش، افزایش میزان تولید و تقویت راندمان اقتصادی در مزارع پرورش میگوی سفید غربی شده است. یکی از مهمترین این عوامل مدیریت تغذیه و توجه به رژیم غذایی می باشد. چنانچه ترکیب جیره غذایی اختصاصی و متناسب با نیاز جانور و شرایط پرورش تهیه گردد بطور قابل ملاحظه ای بر عملکرد و افزایش توان تولید تاثیرگذار خواهد بود. در شرایطی که میگوی سفید غربی به آبهایی با شوری کم انتقال می یابد، به انرژی بیشتری برای حفظ تعادل هورمونی و تعادل اسمزی در داخل و خارج از سلول نیازمند است. برخی از مطالعات نشان داده اند که افزودن اسیدهای چرب بلند زنجیره به جیره غذایی میگو در شوریهای کم می تواند در تامین این انرژی مورد نیاز موثر بوده و حتی در افزایش تولید نقش اساسی ایفا نماید.این مقاله مروری است بر مطالعات منابع تامین کننده چربی در رژیم غذایی میگوی سفید غربی در شرایط شوری کم می تواند در بهبود رشد و افزایش درصد بازماندگی موثر باشد.
کلیدواژه ها:
جیره غذایی- میگوی سفید غربی-شوری
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است