پراکنش میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) براساس اندازه گیری طول در اعماق مختلف خلیج فارس (سواحل استان بوشهر)
کد مقاله : 1119-4THSNC
نویسندگان:
علی مبرّزی *1، محمد جواد شعبانی2، غلام مرادی3، عبدالرسول اسماعیلی4، خسرو آئین جمشید5، چنگیز اژدهاکش6
1بوشهر - بهمنی - کوی خواجه ها - پژوهشکده میگوی کشور- بخش بیولوژی و ارزیابی ذخایر آبزیان
2پژوهشکده میگوی کشور
3بوشهر - پژوهشکده میگوی بوشهر
4کارشناس بخش ارزیابی ذخایر - پژوهشکده میگوی کشور - بوشهر
5معاون پژوهشی پژوهشکده میگوی کشور
6کمک کارشناس پژوهشکده میگوی کشور - بوشهر - ایران
چکیده مقاله:
این پژوهش در تابستان 1397 طی 26 مرحله تورکشی با تور ترال میگویی در خلیج فارس (صیدگاه های جنوب و شمال استان بوشهر) انجام شد. میزان کل میگوی ببری سبز در ایستگاه های نمونه برداری شده 149 کیلوگرم بدست آمد. از این مقدار 82 کیلوگرم (3851 عدد) زیست سنجی و طول کلّ آن (نوک روستروم تا انتهای تلسون) اندازه گیری شد. میزان صید بر واحد تلاش صیادی (CPUE) میگوی ببری سبز، در طبقات عمقی کمتر از 10، 10تا20 و20 تا30 متر، به ترتیب 6.5، 7.2 و 3.2 کیلوگرم بر ساعت بدست آمد. بیشترین فراوانی در گروه طولی 10.75 تا 13.25 سانتی متر در آب های مناطق رستمی با موقعیّت جغرافیایی َ03 ̊51 شرقی و َ32 ̊ 28 شمالی در عمق 6 متر و نخیلو با موقعیّت جغرافیایی َ24 ̊51 شرقی و َ46 ̊ 27شمالی در عمق 15.5 متر صید شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین دامنة فراوانی درگروه های طولی 10.25 تا 13.25سانتی متر قرار دارد. همچنین میانگین طولی میگوی ببری سبز در مناطق مورد بررسی 13.3 و انحراف معیار 2.1 سانتی متر محاسبه گردید. درضمن بیشترین میزان تراکم با اندازة بزرگتر از 12 سانتی متر در ابتدای فصل صید میگو در آب های جنوبی استان بوده است. بنابراین پیشنهاد می شود با توجّه به اینکه هر ساله گشت های گشایش صید میگوی ببری سبز در آبهای استان بوشهر انجام می گردد، مدیریّت شیلاتی با استفاده از نتایج این گشت ها، به منظور صرفه جویی در هزینه ها، صید بیشتر و استحصال میگو در کوتاه ترین زمان ممکن، صیّادان میگو گیر را به مناطق پرتراکم این آبزی هدایت نماید.
کلیدواژه ها:
میگوی ببری سبز، پراکنش، اندازه گیری طولی، خلیج فارس، استان بوشهر، Penaeus semisulcatus، CPUE
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است