اثر سطوح مختلف شوری بر دفاع آنتی اکسیدانی در میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) جوان |
کد مقاله : 1125-4THSNC |
نویسندگان: |
امیر پرویز سلاطی *1، حمید محمدی آذرم1، صفورا خدادادی1، محمود نفیسی بهابادی2 1گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر 2بوشهر دانشگاه خلیج فارس |
چکیده مقاله: |
یکی از مهمترین آلاینده های محیط زیست ترکیبات نیترژنی میباشد که از جمله مهمترین و خطرناکترین آنها آمونیاک است. افزایش آمونیاک آب یکی از مشکلات عمده در آبزی پروری است. این افزایش مخصوصا در سیستمهای تکثیر ماهی و میگو، سیستمهای فوق متراکم پرورش ماهی با گردش مجدد آب، آکواریوم-ها و درهنگام انتقال ماهی همواره مطرح بوده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر شوری و آمونیاک بر دفاع آنتی اکسیدانی میگوی سفید غربی مورد بررسی قرار گرفت. پست لارو میگوی سفید غربی در شوری های 10، 20، 30، 35 و 45 ppt و غلظت های آمونیاک 6، 13 و 19 میلی گرم در لیتر توزیع شدند. میگوها 60 روز در این شرایط نگه داری شدند. در پایان دوره نمونه هپاتوپانکراس برداشت و فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و محتوای مالون دی آلدهید در این بافت اندازه گیری شد. بیشترین فعالیت آنزیم های آنتی های آنتی اکسیدانی و محتوای مالون دی آلدهید در شوری 45 ppt و آمونیاک 6 میلی گرم در لیتر بیشترین مقدار را داشتند. در مجموع می توان گفت که سطوح مختلف شوری آب و غلظت های متفاوت آمونیاک، بر فعالیت SOD، CAT، GPX و MDA در میگوی پاسفید غربی تأثیر داشته و باعث تغییر وضعیت ایمنی در میگو می گردد. |
کلیدواژه ها: |
دفاع آنتی اکسیدانی، میگوی سفید غربی، شوری، آمونیاک |
وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |