روند رشد میگو وانامی Litopenaeus vannamei (Boone, 1931) در آب لب‌شور دریای خزر
کد مقاله : 1142-4THSNC
نویسندگان:
سید محمد وحید فارابی *1، علی اکبر صالحی2، محمود قانعی تهرانی3، منصور شریفیان4، مهدی گل آقایی5، عبدالله جعفری6، مجید ابراهیم زاده7، اسحاق علوی8
1استان مازندران، ساری، فرح آباد، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، صندوق پستی 961
2کارشناس ارشد بخش تکثیر و پرورش - پژوهشکده اکولوژی دریای خزر . موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور .
3ساری- فرح آباد
4موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
5کارشناس آزمایشگاه
6کارشناس ارشد ، پژوهشکده اکولوژِ دریای خزر
7;hvakhs
8پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
چکیده مقاله:
این بررسی در تراکم های مختلف (45، 50، 55 و 60 قطعه در متر مربع) ذخیره سازی اولیه پست لارو (PL12) بر میزان رشد و بازماندگی میگو وانامی صورت گرفت. پرورش میگو وانامی در آب لب شور دریای خزر(ppt10.52±0.43) انجام شد. آزمایشات بررسی روند رشد میگو از مرحله پست لاروی تا مرحله پرورشی یا بازاری در 12 استخر مدور بتنی با بستر ماسه ای (به مساحت 78 متر مربع) در 4 تیمار آزمایشی و هر تیمار شامل 3 تکرار انجام شد. دوره پرورش 75 روز بود و میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 1.79±27.4درجه سانتی گراد بود. نتایج نشان داد که تراکم ذخیره سازی اولیه باعث ایجاد اختلاف معنی دار آماری در پارامتر های رشد و بازماندگی در تیمار های آزمایشی شد (0.05>P). بدین ترتیب که با افزایش تراکم میگو، ضریب رشد ویژه (SGR) و نرخ بازماندگی (SR) کاهش یافت. البته، ضریب تبدیل غذایی در همه تیمار ها متفاوت بود (0.05>P) و به تراکم ذخیره سازی اولیه پست لارو بستگی نداشت. بیشترین میزان رشد (0.04±11=SGR) و درصد بازماندگی (5.1±65.3=SR) و میزان تولید در واحد آزمایشی (3.3±43.5 کیلوگرم در 78 متر مربع) در تراکم 45 قطعه در متر مربع مشاهده گردید.
کلمات کلیدی: آب لب شور، تراکم، دریای خزر، رشد، میگو وانامی
کلیدواژه ها:
آب لب شور، تراکم، دریای خزر، رشد، میگو وانامی
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است