نقش پروبیوتیک ها در افزایش سود مزارع پرورش میگو
کد مقاله : 1145-4THSNC
نویسندگان:
وحید یگانه *1، سمیرا مبارکی2، علی قوام پور3، قاسم غریبی4، محمد علی نظاری5
1پژوهشکده میگوی کشور
2بوشهر- بهمنی- کوی خواجه ها- کوچه آتیه 1- پژوهشکده میگوی کشور
3بوشهر، بهمنی، مرکز تولید میگوی عاری از بیماری خلیج فارس
4بوشهر پژوهشکده میگو مرکز ملی میگو
5بوشهر - بهمنی- کوی خواجه ها- پژوهشکده میگوی کشور
چکیده مقاله:
هدف اصلی هر فعالیت اقتصادی کسب حداکثر سودآوری با حداقل هزینه است. بنابراین هر عاملی که بتواند بر پارامترهای افزایش درآمد و همچنین کاهش هزینه اثرگذار باشد، از طرف فعالان اقتصادی مورد استقبال قرار خواهد گرفت. پرورش میگو، یک فعالیت تولیدی واقتصادی است که کاهش هزینه ها می تواند بر افزایش سودآوری آن اثر گذار باشد. این پژوهش که حاصل جمع آوری اطلاعات یک دوره 120 روزه پرورش میگو در سایته ای مختلف استان بوشهر که شیوه پرورش و مدیریتی مشابه داشتند انجام شده است. مزارع مورد بررسی دارای مساحت 20هکتار که 8/16 هکتار مساحت مفید داشتند مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش که در سال 96 انجام شد نشان داد که بیشترین هزینه هایی که پرورش میگو در بر دارد به ترتیب شامل غذا به میزان 63.5 % تامین لارو 14 % سپس دستمزد با 9 % و دیگر عوامل جمعا 14.5 % می‌باشد. از جمله نقش های پروبیوتیک ها در آبزی پروری، کاهش FCR، افزایش رشد، افزایش سایز و افزایش بازماندگی است.افزایش بازماندگی بیشترین اثر کاهشی را بر قیمت تمام شده میگو می گذارد ولی در اثر گذاری بر سود خالص در رده دوم قرار دارد در این مقاله به بررسی میزان اثر اقتصادی استفاده از دوز صحیح پروبیوتک مناسب بر پرورش میگو پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
پروبیوتیک، FCR، بازماندگی، میگو، سود آوری
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است