تاثیر پروبیوتیک Basillus subtilis بر پارامترهای رشد و نرخ بازماندگی میگوی سفید غربی در استخرهای خاکی
کد مقاله : 1147-4THSNC
نویسندگان:
وحید یگانه *1، سمیرا مبارکی2، عقیل دشتیان نسب3، ژِیلا رنجبری4، چنگیز اژدهاکش1، علی قوام پور5
1پژوهشکده میگوی کشور
2بوشهر- بهمنی- کوی خواجه ها- کوچه آتیه 1- پژوهشکده میگوی کشور
3adashtiannasab@gmail.com
4بوشهر پژوهشکده میگو
5بوشهر، بهمنی، مرکز تولید میگوی عاری از بیماری خلیج فارس
چکیده مقاله:
نقش باکتریهای فراسودمند (پروبیوتیک ها) در پرورش میگو به اثبات رسیده است. در این میان باکتری های گرم مثبت بیشترین اثرات را داشته اند و باسیلوس ها به ویژه باسیلوس سابتیلیس یکی از پرکاربرد ترین باکتری در آبزی پروری به عنوان پروبیوتیک به شمار می رود.این پژوهش به منظور بررسی اثر پروبیوتیک بومی باسیلوس سابتیلیس IS02 بر شاخص های رشد و بازماندگی میگوی سفید غربی در استخرهای خاکی در شرایط تجاری انجام گرفت و شامل 3 تیمار(افزودن پروبیوتیک به آب - افزودن پروبیوتیک به غذا - شاهد بدون پروبیوتیک) و هر تیمار شامل سه تکرار بود. در طی 127 روز دوره پرورش به ترتیب بیشترین درصد بازماندگی در تیمار غذا(94.1%) وسپس تیمار آب(91.2) و در نهایت شاهد(78.6) مشاهده شد. میانگین وزنی میگوها اختلاف معنی داری نداشتند(p>0.05). کمترینFCR در تیمار غذا (1.23)دیده شد و با تیمار شاهد(1.32) اختلاف معنی داری داشت.(p<0.05) بیشترین میزان برداشت در تیمار غذا ( 3803 کیلوگرم)مشاهده شد که با تیمار شاهد(3295کیلوگرم) اختلاف معنی داری داشت(p<0.05). میزان کارایی پروتئین نیز در تیمار غذا با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت(p<0.05). نتایج نشان داد که استفاده از باکتری باسیلوس سوبتلیس 02 در آب و غذا اثرات مثبتی بر شاخص های رشد و بازماندگی دارد اما میزان اثرات آن در استفاده در غذا بر شاخص های رشد نسبت به استفاده در آب بیشتر در شرایط طبیعی استخر است.
کلیدواژه ها:
باسیلوس سوبتلیس، پروبیوتیک، میگو، سفید غربی، بازماندگی، شاخص های رشد، استخر خاکی
وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است