اهداف بازسازی ذخایر میگو در خلیج فارس و دریای عمان و چالشهای پیش رو
کد مقاله : 1150-4THSNC
نویسندگان:
ناصر کرمی راد *1، حسینعلی عبدالحی2
1تهران خ دکتر فاطمی غربی سازمان شیلات ایران دفتر بازسازی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی آبزیان
2موسسه تحقیقاتی علوم شیلاتی کشور سازمان شیلات ایران
چکیده مقاله:
بازسازی ذخایر برنامه همکاری و مشارکت انسان و طبیعت در جهت بهبود و افزایش توده زنده است. این فعالیت به منظور جبران کاهش ، افزایش ذخایر گونه های خاص ، معرفی گونه جدید یا تغییر ترکیب ذخیره انجام می گیرد. به منظور بازسازی ذخایر گونه های درحال انقراض ومدیریت صید باید به 3 اصل اساسی توجه شود: 1- مدیریت ذخایر آبزی به منظور جلوگیری از صید بی رویه و تنظیم فعالیتهای صید 2- کاهش آلودگی ها و احیای زیستگاههای طبیعی تخم ریزی 3- افزایش ذخایر از طریق تکثیر و رهاسازی. میگو یکی از آبزیان با ارزش اقتصادی و غذایی بالا است که این دو پارامتر باعث گردیده تا صنعت صید ،تکثیر وپرورش ، فرآوری وبسته بندی آن به سرعت گسترش یابد و ذخایر میگو عمدتا“به دو دلیل نوسانات زیادی دارد ،که در بیشتر موارد باعث روند نزولی میزان صید در هر سال مگردد که عبارت است از نوسانات شرایط زیست محیطی و صید در ماه های ممنوعه به خصوص در فصل تخم ریزی که باعث کاهش تعداد میگوهای بالغ می گردد.
سازمان شیلات ایران در دهه های اخیر تلاش نموده است تا تلاش صیادی را در منطقه خلیج فارس و دریای عمان به شکل قانونمد و با تکیه بر نتایج مطالعات علمی محققین خود ثابت نگه داشته و صید در آبهای دور و ذخایر کمتر برداشت شده را توسعه داده است و همگام با توسعه صنعت شیلات جهانی با تکیه بر توسعه آبزی پروری نیاز به پروتئین سالم را در اهداف خود قرار دهد و و در این راستا در سواحل جنوب کشور بحث توسعه صنعت پرورش میگو در خشکی و توسعه آبزی پروری دریایی (پرورش ماهی در قفس ) را پیگیری و به انجام رسانده است .
کلیدواژه ها:
بازسازی ذخایر آبزیان ، میگو، خلیج فارس و دریای عمان
وضعیت : چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است