تعدیل کشند قرمز در مزارع پرورش میگو
کد مقاله : 1167-4THSNC
نویسندگان:
سهیلا امیدی *1، محسن نوری نژاد1، عبدالرسول مرزبانی2
1بوشهر بهمنی خواجه ها پژوهشکده میگوی کشور
2کارشناس بخش اکولوژی/پژوهشکده میگوی کشور
چکیده مقاله:
به منظور تعیین موثرترین ترکیب شیمیایی برای مبارزه با عامل کشند قرمز (شکوفایی پلانکتونی)، Cochlodinium polykrikoides، در تالاب‌های ساحلی به ویژه مزارع پرورش میگوی Litopenaeus vannamei، با اولویت حفظ سلامت و کیفیت میگوی تولیدی، تاثیر غلظت‎های 0.01، 0.05، 0.1، 0.5 و 1 میلی گرم بر لیتر از ترکیبات هیدروکسید منیزیم، پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیم، سولفات آهن، هیپوکلریت سدیم، کربنات کلسیم و نشاسته بر محیط‎ کشت این آبزی با تراکم 100 هزار سلول در لیتر و همچنین بر میگوی Litopenaeus vannamei با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم 20 لیتری، در طول سال های 1390-1391 در پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) مورد بررسی قرار گرفت.
کشت Cochlodinium polykrikoides، در محیطی با شدت 2000 لوکس نور فلورسنت سفید، 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی، دمای 28 درجه سانتی گراد و شوری 30 گرم بر لیتر (ppt)، انجام گردید.
یافته های این تحقیق گویای آن است که همه موارد حتی غلظت 0.01 میلی‎گرم بر لیتر از ترکیبات فوق، سبب شکستن شکوفایی پلانکتونی و رسوب گذاری نمونه گردید. همچنین تمامی ترکیبات فوق به جز غلظت 1 گرم بر لیتر هیپوکلریت سدیم، پس از 96 ساعت، فاقد تاثیر مستقیم بر سلامت میگو می‎باشند.
با توجه به نقش نشاسته در رسوب گذاری ذرات معلق با تولید دُرد زنده (بیوفلاگ) و همچنین نقش آن به عنوان یک ماده غذایی برای آبزیان، از میان ترکیبات فوق، استفاده از نشاسته در مزارع پرورشی به عنوان یک ماده مناسب برای مقابله شیمیایی با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides پیشنهاد می گردد.
کلیدواژه ها:
مقابله شیمیایی، Litopenaeus vannamei، Cochlodinium polykrikoides، شکوفایی پلانکتونی، خلیج فارس
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است