| مقایسه روش آنزیمی و شیمیایی جهت هیدرولیز ضایعات میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei) |
| کد مقاله : 1183-4THSNC |
| نویسندگان: |
|
رضا *1، زهرا یعقوب زاده 2 1ساری پژوهشکده اکولوژی دریای خزر 2ساری، میدان خزر، فرح آباد، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر کد پستی 961 |
| چکیده مقاله: |
| ضایعات میگو شامل سر، دم و پوسته بوده که بواسطه عدم تکنولوژی مدرن و تعریف شده، غیر قابل استفاده می باشد، در حالیکه با بهره گیری از تکنولوژی نوین میتوان ترکیبات مفیدی از آنها استخراج نمود. این ضایعات حاوی مواد با ارزشی نظیر کیتوزان و آستاگزانتین بوده که هر دو بعنوان آنتی اکسیدان های قوی در مواد غذایی مطرح می باشند. میزان پروتئین ضایعات میگو بطور متوسط 15-13% بوده که قابل باز یافت می باشد. یکی از روش های موثر استفاده بهینه از ضایعات، هیدرولیز آنزیمی و شیمیایی می‌باشد. در این مطالعه هیدرولیز شیمیایی (اسیدی و بازی) و آنزیمی (آلکالاز) مورد مقایسه قرار گرفته و زمان هیدرولیز برای هر دو روش90 دقیقه در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان بازیافت پروتئین در روشهای شیمیایی (اسیدی 25/83% ، قلیایی 11/86%) بیشتر از روش آنزیمی(19/62%) بوده ولی با این وجود، میزان پروتئین در ماده خشک نهایی در روش آنزیمی بمراتب بیشتر از شیمیایی بوده است ( آنزیمی، 25/69%، اسیدی 61/52% و قلیایی 11/54%) . نتایج کلی این تحقیق حاکی از آنست که هر چند بازیافت پروتئین در روش آنزیمی کمتر از روش شیمیایی بوده است ولی با این وجود بدلیل حفظ اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری در هیدرولیز آنزیمی، این روش ترجیح داده می شود. |
| کلیدواژه ها: |
| لیتوپنئوس وانامی ، هیدرولیز آنزیمی، هیدرولیز شیمیایی، ضایعات میگو |
| وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
